Debiutancki album Heya jest idealnym dzieckiem swojego czasu, czego dowodzi jego niesłychany sukces. Hey jest pierwszą prawdziwą gwiazdą rocka wypromowaną w Polsce w normalnych, rynkowych warunkach. Zapewne, gdyby jakimś cudem pozostał niezauważony, show-biznes znalazłby sobie inny "okręt flagowy" w dziedzinie modnego wówczas grunge'u. Tak się jednak nie stało i to Hey, za sprawą "Fire" stał się symbolem młodej fali polskiego rocka.

Wtedy, na początku lat dziewięćdziesiątych podobnie grali w zasadzie wszyscy. Ostre gitary, kraciaste koszule, ciężkie buty, ciężki wokal męski, lub agresywny kobiecy... Także brzmienie płyty nie wyróżnia się w jakiś specjalny sposób. Jeśli już to raczej in minus, za sprawą nieco zbyt jazgotliwej, za mało nasyconej i przestrzennej akustyki studia. Tym, co broni tą płytę jest jej bezkompromisowość. Tych pięciu półamatorskich jeszcze muzyków nie ma kompleksów, nie zastanawia się, co można zagrać, a czego może nie wypada. Oni po prostu grają prostego, szczerego, niewyrafinowanego ale za to energicznego rocka. I dlatego chociaż brzmienie płyty może nieco drażnić, przyjemnie czasem do niej wrócić. Wiele utworów z tego albumu to już klasyki polskiego rocka, a że za kilka lat zostaną ponownie odkryte wraz z modą na grunge i Nirvanę, tego jestem więcej niż pewien. 

Tracklista:
01. HEY — One of them (2:43)
02. HEY — Choice (3:35)
03. HEY — Dreams (2:45)
04. HEY — Nonsense (2:44)
05. HEY — Karą będzie Lęk (3:34)
06. HEY — Little peace (2:48)
07. HEY — Zazdrość (2:04)
08. HEY — Moja i twoja nadzieja (4:49)
09. HEY — Desire (4:02)
10. HEY — Delusions (3:32)
11. HEY — Eksperyment (3:42)
12. HEY — Flowers for Titus (3:20)
13. HEY — Zobaczysz (4:23)
14. HEY — Schisophrenic family (1:52)
15. HEY — Fate (3:07)
16. HEY — '38 (0:40)
17. HEY — Teksański (2:44)
18. HEY — Moja i twoja nadzieja [acoustic] (3:04)

Życzę miłej zabawy!